Vroeger toen ik klein was kon ik nog vol overgave geloven in Sinterklaas. Mij kon je, nu nog steeds wel, van alles wijsmaken. De schoen zetten was een feestje bij ons thuis. Wortel, liedje zingen bij de schoorsteen en de volgende dag voor dag en dauw naar beneden om een chocoladeletter, pepernoten, chocoladesigaretten of marsepein te vinden. Wanneer we te vaak de schoen zetten lag er een briefje van Piet met de vraag om dat één keer per week te doen. En op Sinterklaasavond moest mijn vader steevast naar de schuur om vuilnis bij de weg te zetten. Nooit hadden we in de gaten dat hij het was die hard op de voordeur en het raam bonsde.
Na het ontdekken van de Sinterklaascadeautjes in de overloopkast, geloofde ik de smoes van mijn moeder (de winkel zou haar gevraagd hebben om cadeautjes van anderen in te pakken omdat de Sint zelf geen tijd zou hebben) niet meer. De verrassing was er voor mij al af toen ik mijn felbegeerde naaimachientje uitpakte. Dezelfde die in de kast had gestaan....
Nooit zou ik mijn kinderen zo voor de gek houden. Je kun dus niemand meer vertrouwen.
Later gingen we lootjes trekken en gedichtjes erbij doen. Gezellige avonden waren dat met het hele gezin bij elkaar. Uiteindelijk heb ik mijn kinderen wel in het hele Sinterklaasgebeuren laten geloven maar dan hopelijk zonder trauma en gevoel van bedrog.
Zo beleef ik ook mijn Mediumschap, ik geloof hierin omdat ik weet dat de Spirituele wereld bestaat. Vaak staan ze net zo hard op de deur van je hart te bonzen als mijn vader vroeger maar wanneer je er niet open voor staat of niet weet waarop te letten dan kan het zijn dat je het mist.
Afgelopen week was ik voor een consult bij mensen thuis. Gaandeweg zei de weduwe dat ze zo weinig tekens kreeg van haar overleden man en haar kleinzoon zoveel. Haar overleden man liet toen aan mij weten dat hij steeds bij haar was en haar vaak onder haar kin streelde. Zij dacht steeds dat ze daar jeuk had en had dit niet als teken opgemerkt.
Haar kleinzoon vroeg nog waar zijn opa het vaakst was maar volgens mij zijn overledenen altijd aanwezig bij iedereen. Op sommige momenten kunnen de tekens intenser zijn, al voel je iemand niet, dan nog mag je het vertrouwen en het geloof hebben dat ze aanwezig zijn.
In de decembermaand kan dit gemis groter zijn omdat bv je vader zulke mooie gedichten maakte of je moeder altijd zwarte Piet bij je op school speelde. De Kerstdagen komen er weer aan en ook dat is vaak een moeilijke periode voor nabestaanden. Heb jij of ken je iemand die het ook moeilijk heeft in deze tijd, iemand moet missen die overleden is? Neem dan een kijkje op mijn website, wellicht kan ik door middel van een consult jullie met elkaar in contact brengen.
Ik wil iedereen fijne dagen wensen met heel veel mooie nieuwe herinneringen.
ความคิดเห็น