Vanavond had ik een geluksmomentje. Ik kreeg de gelegenheid om even met de bewoners van het verzorgingshuis te videobellen. Door de situatie op dit moment is het niet mogelijk om mijn vrijwilligerswerk te doen daar.
We hebben het er steeds over dat het zo fijn is voor de ouderen dat er iemand aan ze denkt. Er worden kaarten en tekeningen gemaakt. Bossen bloemen worden afgeleverd. Muzikanten vertonen hun kunsten waar mogelijk. En dat is ook prachtig en hard nodig. Tijdens het videobellen zag ik allemaal tekeningen aan de muur hangen en bossen tulpen staan. Maar wat mij persoonlijk zo raakte is dat ik het zelf zo nodig had om even contact met ze te hebben. Even hun lach weer te horen en zien dat het goed met de dames gaat. En dat ik, ondanks het kleine schermpje van de mobiel, toch herkend werd. Ik was zo blij en trots op ze. Wat doen ze het goed en wat was de sfeer ontspannen en gezellig. Complimenten voor de verzorging daar.
Contact, hoe minimaal ook, is een belangrijk Geluksmomentje.
Gelukkig is mijn moeder nog gezond en hebben we regelmatig contact maar voor velen is contact niet mogelijk. Hetzij door ziekte, (familie)ruzie, uit het oog verloren, de middelen niet hebben, regelgeving, oorlog, overlijden etc.
Zit jij in een situatie dat jij geen contact hebt met jouw dierbaren om welke reden dan ook, wil je graag meer inzicht of heb je juist iemand nodig die naar je luistert? Het kan ook zijn dat je een andere vraag hebt. Neem dan vrijblijvend contact met mij op en wellicht kan ik je helpen. Bel of WhatsApp naar Tel: 06-15386168 of mail naar medium.ingekuikhuzen@yahoo.com
Comentários