Toen ik opgroeide vond ik mijn ouders, opa's, oma's en buurvrouwen meestal heel erg oud. Als kind had ik nog niet het besef wat leeftijd eigenlijk is. Ik had niet echt een referentiekader, dat kwam pas toen ik zelf moeder werd en ik van anderen te horen kreeg dat ik nog zo jong was. Later werd ik oma en toen kreeg ik weer te horen dat ik nog zo jong was...Totdat ik tijdens mijn vrijwilligerswerk bij dementerende ouderen in gesprek kwam met hen. Hun referentiekader is heel anders en zij gaan steeds meer terug in de tijd en daarmee ook hun eigen leeftijdsgevoel. Wanneer ik vertel dat mijn oudste dochter al 32 is is de reactie dan ook: " zozo dat is al oud... maar hoe oud ben jezelf dan" Waarop ik vraag:" Wat denk jij hoe oud ik ben" Komt het antwoord: "65 of 70".
In het Mediumschap is tijdens een consult leeftijd ook niet vaak exact in te schatten. Overledenen laten zich vaak op hun best zien. Iemand kan zich jonger voor doen of neemt de leeftijd aan om bij de herinnering te passen die door de ontvanger/klant herkend wordt. Tijd bestaat in de Spirituele Wereld niet.
Nu ik er zo over nadenk betekend het woordje "leeftijd" niet hoe oud je bent maar hoeveel tijd je LEEFT.
Leef-Tijd
Iemand kan oud geworden zijn maar heeft diegene ook echt geleefd en de dingen gedaan die er toe doen, die hij/zij graag wilde doen? Of iemand is jong gestorven maar heeft wel alles uit het leven gehaald wat erin zat.
Gebruik de tijd om te leven en leef de tijd die je hebt.
Comments