Och het is maar blik

Soms lopen dingen anders dan gepland en afgelopen week was weer zo'n gevalletje van Tja was nu maar gewoon gaan doen wat je intuïtie aangaf. En toch heeft dat weer zo'n fantastisch mooi moment opgeleverd.

Afgelopen dinsdag ging ik voor mijn andere werk met een zorgcliente naar een afspraak. Het was minimaal anderhalf uur rijden en ze moest op tijd zijn dus vroeg op pad. Met een geweldig mooie spectaculaire zonsopkomst met de Peperbus die mooi afstak tegen de bloedrode lucht reed ik naar mijn client. Voor de zekerheid reden we via een route die normaal gesproken weinig verkeersdrukte kent. Zo ook deze morgen en we kwamen op tijd aan op de bestemming. Eigenlijk zou ik daarna met mijn fotocamera naar Park de Hoge Veluwe maar de afspraak duurde niet zolang dus planning omgegooid en gewacht. Lekkere Brownie gegeten en gezellig gesprek gehad met de lieve bediening.

Mijn client weer opgehaald en via de iets kortere weg terug naar huis.

Wanneer je de verantwoordelijkheid hebt voor andere mensen (taxichauffeurs zullen dit sowieso herkennen) let je overal op. Gaten in de weg, verkeer dat je inhaalt, rustig remmen, je aan de snelheid houden etc. Safety first.. en toch overkwam het ons...file en onze rijbaan moest naar links en ritsen. Helaas zag de, in de rij wachtende, vrachtwagenchauffeur ons niet en terwijl ik dacht dat hij mij de ruimte gaf wilde hij weer in de rij aansluiten.

Ongeloof, paniek en adrenaline door mijn hoofd en lichaam. Mijn hersenen maakten overuren en al waar ik aan kon denken is mijn client. Hoe het met haar ging etc. Politie was er snel en we konden snel een parkeerplaats opzoeken om samen met de chauffeur alles in kaart te brengen en te regelen.

In alle hectiek maakte ik de opmerking naar mijn passagier: och het is maar blik. En juist die opmerking maakte dat zij aan haar moeder dacht en rustig werd want dat was precies wat haar moeder zei wanneer er weer een deuk in de auto zat. Als medium maak ik wel vaker mee dat ik een woord gebruik dat een overledene gebruikte. Stopwoordjes, uitspraken, bewegingen etc willen tijdens een consult wel eens voorkomen maar zo in een moment wanneer iemand in paniek is juist dat zeggen wat troost en rust geeft is wel heel bijzonder. Ik ben ervan overtuigd dat er een beschermengel op mijn en haar schouder zat.

Misschien was het wel haar moeder.