Wanneer ik een consult heb gegeven onthoud ik echt niet wat ik allemaal gezegd heb. Soms blijven flarden hangen of een bepaald gevoel maar daar blijft het dan ook bij. Ik evalueer wel na afloop in mezelf waar het beter kon of wat ik over het hoofd heb gezien, niet goed gevoeld of omschreven heb. Maar ook wat wel goed ging mijmer ik dan zo tijdens mijn dagelijkse werkzaamheden. Elk contact is weer anders en elke keer sta ik weer versteld van de kracht van de Spirituele wereld en de Liefde.
Zo ook het consult van gisteren en ik zou dit consult voor altijd willen onthouden, de liefdevolle band tussen de mevrouw, die samen met haar dochter tegenover mij zat, en haar overleden echtgenoot was zo bijzonder. Meer dan 55 jaar bij elkaar geweest, lief en leed gedeeld met elkaar en daarbij ook niemand anders nodig gehad. Ze hadden genoeg aan elkaar maar kort geleden kwam daar een eind aan... Het gemis is groot, enorm, buiten proporties en nog verder dan dat, rauw en vers is het verdriet.
Het contact was snel gelegd. Meneer zat op de praatstoel en wilde graag laten weten hoe het nu met hem ging. Hij vertelde dat hij een gebakje (een Orselino) aan het eten was. Ook liet hij zijn vrouw weten zijn dansschoenen aan te hebben. Hij voelt zich thuis waar hij nu is.
Weten hoe het nu met hem gaat was voor zijn vrouw en dochter wel wat ze graag willen weten en inderdaad, elke keer wanneer hij uit het ziekenhuis weer thuis kwam, aten ze een gebakje, zijn lievelingsgebak was Hazelnootgebakje van Van Orsouw.
Hij stierf twee dagen voordat zijn vrouw jarig was en tijdens zijn sterfbed had hij nog gezegd dat hij op haar verjaardag een dansje met haar wilde doen.
Als kind was hij zeker 14 maal verhuisd, zijn vrouw was zijn Thuis en nu had hij een nieuw Thuis gevonden.
Lunchroom Van Orsouw bestaat niet meer maar persoonlijk vind ik het wel fijn om te weten dat je in de hemel Orselino's kunt eten.
Met liefdevolle groet, Inge
Kommentare